Targi Książki na pl. Solnym. Migawki part 2

W Ogrodzie Staromiejskim. Migawki part1

Kura domowa i kompoty na kłopoty

Noszę z dumą i wypiętą piersią. Jestem kurą domową. Z wyboru! Lubię ten czas ...a myśl, że kiedyś będzie inaczej ...aj nie chcę nawet myśleć. Cieszę się dniem dzisiejszym. Dziś jest cisza, spokój, dziecię śpi, ptaki śpiewają,a nawet mam róże w dzbanku ( bo dziś imieniny mam) i zero kłopotów. Ale gdyby ktoś potrzebował czegoś na kłopoty ... proszę bardzo kompoty! Np taki kompot rabarbarowo- truskawkowy w sam raz na upalne dni. Gotujemy 2l litry wody, wrzucamy pokrojone na mniejsze kawałki 4-5 gałązek rabarbaru( ze skórką), dodajemy garść truskawek i gotujemy ok 20-30min. Na końcu dodajemy cukier( ilość wg upodobań) i kilka kropel cytryny. Chłodzimy i gasimy pragnienie ze smakiem :)

P.s Kura domowa zakupiona a łódzkim sklepie Pan tu nie stał. Została zakupiona na miejscu w Łodzi, a na stronce niestety jeszcze jej nie ma. Ma się pojawić wkrótce...Mam jeszcze ukochaną Zołzę i Działka Moje Hobby. Śledźcie ich na facebooku, myślę, że tam najprędzej pojawi się informacja kiedy koszulki będą dostępne. Kury domowe łączmy się :)

Bule

Ten weekend był cudowny : pogoda rozpieszczała, znajomi zapraszali i grillowali. Dzieci tylko trochę marudziły ale dopiero ok o 22 więc miały prawo. Wyjeżdżaliśmy codziennie poza Wrocław, cieszyliśmy się cudownymi widokami i urzekającą zielenią. Odbyła się również premiera różowej piaskownicy w  naszym ogrodzie ( zdjęcia wkrótce). Dziewczyny grały w bule i naprawdę bardzo spodobała im się ta gra. Bardzo łatwo samemu można skomponować taką grę zbierając różne małe piłeczki lub inne przedmioty i próbować trafić jak najbliżej celu.  Radość z wygrywania jest bezcenna a nauka przyjmowania porażki z godnością równie potrzebna :)

Ten weekend był prawie idealny. Prawie... przecież ideały nie istnieją :) Jedna chwila,  krótka wymiana zdań z osobą tej samej płci, zakończona trzaśniętymi drzwiami pozostawiła niesmak. Grrrr.

Zet Zet

..czyli Zimna Zośka. Co roku wciąż się sprawdza, ten dzień chłodniejszy od pozostałych... "Jakie chcesz ciacho?" - zapytałam Zośki. "Różowe"- rzuciła w biegu. Po co pytałam? Wiedziałam jaka będzie odpowiedź. Mam jakieś podejrzenia szalone, że w mym dziecku to różowe serce raczej bije niż czerwone. Tak więc na szybko powstał różowy torcik z galaterką, wiśniami i bitą śmietaną. Sąsiedzi się zeszli, torcik zjedli, godzinkę z hakiem w zimnie wytrzymali i było po wszystkim. Ale zadowolenie i duma dziecka będzie trwała jeszcze z kilka dni... A i prezenty wymarzone ( czytaj w reklamie wypatrzone) zostały spełnione. Także dziecię z syrenką sobie śpi, a wróżka gdzieś tam w kącie leży już... Niech ma! Niech wie, że marzenia się spełniają. 

Laurka dla Taty

Mama pomogła literki napisać i włosy wszyć w kartkę :) Resztę panna Zofia opracowała sama.

Chwila jak słońce po deszczu

Uwielbiam tę chwilę, to uczucie kiedy bardzo mi się nie chciało a nagle znowu mi się chce. Gdy po uczuciu apatii, stagnacji i utkwienia w miejscu następuje uczucie mocy, wielkiej energii i radości. Radości z rzeczy najprostszych : jak widok pluszaków suszących się na sznurze, smak babeczki z rabarbarem czy szeroki uśmiech dziecka.

Tak zdecydowanie od kilku dni czuję w sobie duże pokłady energii. I mam zamiar dobrze ją wykorzystać. Trochę ruchu dla ciała i kurs szycia na maszynie dla ducha. Ot co zrobię.

Jakaś dziwna aura...

... bardzo mroźna i wietrzna zaskoczyła nas nad morzem. Tak wiem, prawie wszyscy majówkę będą wspominać jako tydzień leniwy i upalny... tym czasem w Pobierowie było naprawdę zimno i okropnie wiało. 13-15 st.C. Nooo raz nawet 17 st.C. Także dwa polary, kurtki i czapki to była konieczność. Plaża owszem cudowna, hipnotyzująca i prawie pusta o tej porze roku. Ale głowy urywało. Ta słynna dawka jodu dzieci nie uzdrowiła, a niestety niesprzyjająca aura ich zdrowie pogorszyła. Nie ma jednak co narzekać... plażowanie było, wędzone jeszcze ciepłe rybki były, gofry były i był las. Las cudowny. Jestem zachwycona Pobierowem. Wszystkie pensjonaty i knajpki wyrastają pośród drzew. Nie ma pustych gołych uliczek. Wszędzie las. Osobiście uwielbiam las i spacery leśne chociaż odkąd pamiętam las budzi we mnie uczucie niepokoju a nawet strachu( sama nie wiem czemu). Uciekaliśmy przed wiatrem do lasu a był dla nas miejscem obserwacji roślin i owadów. I to przez lupę :) 
p.s Jak miło było po powrocie wygrzać się w ogrodzie. Bo chociaż Wrocław chwilowo bardzo deszczowy to i tak ciepło :) Wszędzie dobrze ale w domu najlepiej.
p.s 1 Pamiątkę żeśmy przywieźli znad morza w postaci zapalenia oskrzeli. I to Zośce właśnie się trafiło. Ech.