Nowy Rok, nowe życie.

I stało się, przeprowadziliśmy się w końcu. Nawet nie wiecie jak długo czekałam na ten moment, wyśniłam i wymarzyłam sobie to mieszkanie a ten sen się spełnił. Po prostu. 
Dziś mija tydzień od naszej przeprowadzki, jesteśmy na miejscu ale zamiast pracować i kończyć urządzanie wolimy usiąść na kanapie i ...siedzieć. Wzdychamy wtedy głęboko i zachwycamy się tym czego dokonaliśmy. 
 Dziewczyny również zachwycone swoim wspólnym pokojem, powoli uczą się siebie na wzajem, bo kiedy Zośka się budzi, zaczyna się bawić, biegać i "odmawiać paciorki"( tak mówimy na jej szepty poranne- wie, że nie można krzyczeć i budzić innych więc gada do siebie pod nosem szeptem :P) to Hania najchętniej nakryła by się kołdrą i spała dalej. Zaciekawiona jednak co Siostra robi zwleka się z łóżka i zaczynamy dzień. Bez pośpiechu, bez zmuszania się do różnych czynności. Odcięci od mediów. Sieć internetowa jeszcze nie podłączona a telewizora świadomie wyrzekamy się. W tle gra nam cichutko nasza ulubiona czwórka. 

Tym czasem znów dopadają nas rocznice, pewna dziewczynka skończy zaraz 4 lata( dzielnie przygotowujemy zaproszenia) a mój blog wczoraj skończył 3. To niesamowite jaki to kawał czasu. Zrobiłam blogowi prezent. Zgłosiłam go do konkursu Blog Roku 2012. A co tam, niech się dzieje!

Zosia też zrobiła sobie już prezent. Wybłagała ( dosłownie na kolanach) o różowy obrazek w Castoramie z księżniczką na koniu. Coś bym napisała ale o gustach się nie dyskutuje. :)

A od poniedziałku wracamy do normy,  taka sielanka nie może przecież wiecznie trwać... Zosia pójdzie do przedszkola, D do pracy a my z Hanią do garów :P 

Witamy Was wszystkich w Nowym Roku i życzymy pomyślności i spełnienia wszystkich ( nawet tych najbardziej niemożliwych) marzeń.