Przypadek odosobniony

To, że moje dzieci są wyjątkowe, niepowtarzalne i jedyne w swoim rodzaju wiedziałam nie od dziś. Ale...ale, żeby tak Młodsza Siostra była dzieckiem, które dla lekarzy stanowi nie lada zagadkę od jakiś już 5 miesięcy, to tego się nie spodziewałam. Zacznijmy od początku : jak już pisałam jakiś miesiąc po urodzeniu Hani, okazało się, że mała ma alergię na białko mleka, dostałam nakaz diety i dietę trzymałam( a przy życiu utrzymywało mnie prowadzenie drugiego bloga), niestety frustracja narastała z dnia na dzień, bo cokolwiek zjadałam( a raczej czego nie zjadłam) to dziecko i tak atopowe zmiany na skórze miało. Falowo raz miało, potem się podleczyło, leki antyalergiczne raz działały, potem się poddawały i tak w kółko... Już włosy z głowy rwałam( może stąd zmiana fryzury :)) ale karmić piersią nie przestałam. Czułam jednak na sobie wciąż presję, że to coś z moją dietą musi być nie tak skoro dziecię wciąż stęka i kwęka. Szczyt zdezorientowania nastąpił pewnego dnia, kiedy to Młodsze dziecię obudziło się z wielkimi ropnymi plamami na ubraniu w okolicach brodawek sutkowych. A zamiast brodawek pojawiły się u niego wielkie otwarte sączące się rany. Jeden lekarz, drugi, trzeci wytrzeszczali oczy ze zdumienia tworząc co raz to inne teorie : zmiany grzybiczne, hormonalne, alergiczne. Stanęło na alergicznych. Robiliśmy wymazy, stosowaliśmy maści z antybiotykiem, a poprawa wciąż była tylko chwilowa. To cholerstwo wciąż wracało, a dookoła wszyscy wiercili mi dziurę w brzuchu i komentowali moją dietę. Nawet tydzień jedzenia tylko ryżu  nie przyniósł żadnej poprawy. To mnie już dobiło. Codziennie budziłam się i widziałam mokre plamy na piżamce, w ciągu dnia plamy przebijały na body, bluzki i wszystko co tylko Hania miała na sobie. Co więcej drapała się, z dnia na dzień coraz skuteczniej, ruchy były coraz bardziej precyzyjne i nie można już było zostawić jej nagiej bo drapała się centralnie po ranach. Nie mogłam już tego znieść...

Tak więc oficjalnie odnotowuję, że 3 tygodnie temu odstawiłam dziecko od piersi. Odstawiłam wierząc, że już naprawdę będzie dobrze. Że ten koszmar się skończy. Odstawiłam i żałuję. A wiecie czemu? Nie dlatego, że już przytyłam 3kg rzucając się na słodycze jak wygłodniały wilk...Żałuję bo to nic nie pomogło, odstawiłam dziecko od piersi, podaję tylko mleko modyfikowane dla alergików( nie licząc raz jabłka, które miało być symbolicznym rozpoczęciem rozszerzania diety, miało...) a sączące się rany na brodawkach wciąż były. Piszę były bo po setnych konsultacjach tym razem w poradni dermatologicznej otrzymaliśmy maść, która zatrzymała wyciek z ran. Diagnoza zapalenie brodawek sutkowych! Skąd? Jaka jest tego przyczyna? Wciąż nikt nie wie :/ Dziś minęła 4 i ostatnia doba używania maści. Maść zatrzymała wytrysk lecz nie wyleczyła do końca ran, więc niestety dostaliśmy steryd. Cutivate krem się nazywa i mamy używać póki nie wyleczymy dziadostwa. Już drżę na samą myśl. Powiem Wam szczerze, że do ostatniej chwili chciałam uniknąć sterydów ale...ale w tym momencie zrobię wszystko, by dziecku ulżyć. Pozostaję się już tylko modlić by nie pozostawił on na skórze biednej Hani żadnych śladów. Co będzie jak to wróci? Ja już nie wiem, a lekarze tym bardziej!
A co z dietą? Dupa blada... podałam brokuła- jest wysypka, podałam dynię z ziemniakiem- jest wysypka, podałam pietruszkę z ziemniakiem- są " lukrowane" policzki! AAAAAAAAAAAAAAAAAA RATUNKU! NIECH KTOŚ ZABIERZE TĄ ALERGIĘ OD NAS!!! 

Jakieś dobre rady? Ktokolwiek widział? Ktokolwiek wie?

p.s Tekst może wydawać się prześmiewczy i drwiący z problemu, ale wierzcie, że mi już naprawdę nie jest do śmiechu!