Roma

Ciao a tutti.... Wszystko co dobre szybko się kończy. Czuję się jak po szybkiej teleportacji do miejsca cudownego, zapierającego dech w piersiach na każdym kroku, miejsca gdzie znika pojęcie czasu. Przeszłość miesza się z przyszłością, stare miesza się z nowym a człowieka ogrania taka błoga beztroska. Naprawdę nie myślałam o tym co się dzieje na ziemi, przez chwilę byłam w niebie a moim jedynym problemem było pytanie czy na obiad zjeść pizze czy makaron... Rzym zachwyca, relaksuje, skłania do refleksji i prawi komplementy ( ach ci Włosi!) chwilami przeraża i przytłacza swoja wielkością. W dzień pustoszeje i tylko szlaki turystyczne są pełne małych mróweczek. Wieczorami ulice zapełniają się a bary i kafejki tętnią życiem wyśpiewując włoskie melodie... To tak na przystawkę. Cieszcie oko. A ja muszę pokonać wirusa złośliwego, który położył na łopatki mojego laptopa. Cdn.